rode rozen

demonen spelen cricket achter

mijn oogleden

zwarte rook stijgt op uit

het pas gedolven graf

terwijl kindsoldaten

een tango dansen

met hun veel te grote

kalasjnikovs

waar blijft de hoop

de liefde

is gedoofd

welk geloof

houdt me overeind

in wat

of blijf ik huilen

met de wolven

in mijn naakte bos

tussen de omgewaaide

eiken

die afgeknakt

proberen opnieuw

op te staan

maar aan de bliksemschichten

niet kunnen ontsnappen

rode rozen op een brandend

kruis

splitsen mijn

bewustzijn in vertwijfeling

uiteen

ik bezwijk

onder de zinloosheid